نماینده/ روزگار به خاموش کردن شمع تولد دوسالگی دولت روحانی نزدیک می شود. اصلاح طلبان که با دست آویزی به شیخ معتدل توانستند حیات ژلاتینی خود را از سر بگیرند در طول این مدت به عناوین مختلف به انکار واقعیت پرداختند و زنجیره ای ها چون کبک ترجیح دادند سر را به برف فرو برند تا یادشان نیاید که مجبور شدند برای ادامه حیات سیاسی خود از کاندیدای خود بگذرند و به دست به ائتلاف زنند.

اگرچه هر چه کتمان و تصریح شود بازهم بر واقعیت ائتلاف اصلاح طلبان و شیخ معتدل نمی توان خاک پاشید؛ در این میان برخی که بیشتر منسوب به حزب شیخ معتدل هستند تصریح می کنند که با اصلاح طلبان ائتلاف کردند و برخی هم از ائتلاف در انتخابات ۹۲ به عنوان نسخه ای شفابخش و معجزه آسا نام می برند و آنقدر ائتلاف به مزاجشان خوش آمده که برای انتخابات بعدی نیز ائتلاف حتی با اصولگرایان را تجویز می کنند. عده ای دیگر هم در قبیله اصلاح طلب وجود دارند که گویی سهم خود را از دولت همچنان در خور نمی دادند و به عناوین مختلف ائتلاف را کتمان می کنند. به عنوان مثال رسولی از چهره های نزدیک به دکتر عارف همچنان تأکید دارد که آنچه سال٩٢ رخ داد نامش ائتلاف نبود.

اصلاح طلبان در طول این مدت اصرار دارند که انشقاق و وضعیت اورژانسی حیاتشان را هرچند به ظاهر باور نکنند و به گمان خود امیدوارند از این طریق موفق به شیره مالی بر حافظه تاریخی اذهان شوند. در این بین شاید راز کتمانِ واقعیت ائتلاف را باید در بیان دندانپزشکِ اصلاح طلبِ البته دو آتیشه جستجو کرد. احمد پورنجاتی که سابقه حضور در مجلس ششم را نیز در کارنامه اش دارد، در گفتگو با روزنامه هم قبیله ای اش (آرمان) در تعریف و تبیین زمان ائتلاف تصریح می کند: «ائتلاف زمانی اتفاق می‌افتد  که یک جبهه دچار نوعی فروپاشی یا تجزیه و طیف‌بندی‌های عمیق می‌شود»

با این وصف باید دید تا انتخابات مجلس این طیف فروپاشیده و دچار طیف بندی های عمیقِ اصلاح طلب، خواهد توانست با طناب ائتلاف با هم طیفی های شیخ تدبیر بر پیکر تجزیه شده خود بند زند ...